Feja Islame Feja islame
Ç'është Islami?



Islami është feja të cilën All-llahu xh.sh. ia shpalli tërë njerëzimit nëpërmjet të derguarit Muhammedit a.s. "Islam"don të thotë përkushtim ndaj All-llahut xh.sh.,por don të thotë edhe paqë.

Përkushimi ndaj All-llahut xh.sh. arrihet: duke besuar, duke i zbatuar detyrat fetare dhe duke u sjellë mirë.

agjërimi haxhi Islami është ngritur në pesë shtylla shehadeti namazi, zekati, kurse kulmi i ketyre shtyllave është xhihadi. Për të gjitha kushtet e Islamit do flasim veqmas insha-All-llah.
Edhe besimi ka kushtet e veta sikurse Islami. Kushtet e besimit janë gjashtë:

1. Me besu All-llahun

2. Me besu engjujt e All-llahut

3. Me besu librat e All-llahut

4. Me besu pejgamert e All-llahut

5. Me besu Diten e Gjykimit

6. Me besu se gjithçka që ndodhë, ngjanë me caktimin e All-llahut s.v.t.
Këto gjashtë kushtet e besimit duhet besu bindshëm dhe duhet ditur përmendësh. Pa i besu këto gjashtë të verteta krysore të fese, askush nuk mund të jetë musliman!

Kushti i gjashë i besimit është shumë me rëndesi, sepse nese nuk e kupton dhe nuk e beson dobesohen edhe kushtet tjera te imanit. Pejgameri a.s. shokeve të vet se pari ju ka mesuar mirë kushtin e gjashë të imanit e pastaj ua ka mesuar islamin.
Shehadeti
Eshhedu en la ilahe il-lall-llah

Ve eshheduenne Muhammeden abduhu ve resuluhu
Nëse e shqiptojmë shehadeti dhe besojmë më zemër, deshmojmë se i përkasim besimit Islam. Ata që i takojnë besimit Islam quhen muslimanë.

Muslimani dëshmon se nuk ka zot tjetër përveç All-llahut të Lartëmadhërishëm dhe vetëm Atij i nënshtrohet dhe vetem Atij i bënë ibadet (adhurim).

Muslimani dëshmon se Muhammedi a.s. është Pejgamber i All-llahut xh.sh. dhe më këtë i nënshtrohet dhe punon sipas veprave të tij (sunnetit të tij).

Shehadeti don të thotë: "Besoj dhe deklaroj se vetem All-llahu është Zot dhe besoj e deklaroj se Muhammedi është rob dhe i derguari i Zotit".

"Feja e pranueshme tek All-llahu është Islami, e atyre që u është dhënë libri, pasi mesuan për të vërtetën, vetëm nga zilia mes vete kundershtuan. E kush mohon argumentet e All-llahut, le ta dijë se All-llahu shpejt do t'i japë llogarinë" Ali Imran,19

Nuk ka më mirë se zoti yt të është All-llahu xh.sh., feja yte Islami dhe pejgameri yt Muhammedi alejhis-selam

Namazi Falënderimi i qoftë All-llahut, i cili e bëri namazin farz (obligim) për robërit e Tij Kur duhet të fillojnë fëmijët të falin namaz?
Muhamedi a.s. ka urdheruar që fëmijët kur ti mbushin 7 vjet duht mesuar të falen,

kurse kur ti mbushin 10 vjet duhet detyruar të falen.

Në një hadith tjeter Muhammedi a.s. ka porosite ti mesojmë fëmijëve namazin kur te dallojnë doren e djadhte nga e majta.

Në shumë ajete të Kur'anit All-llahu xh.sh urdhëron që ta falim namazin. Pejgameri gjithashtu ka folur shumë përnamazin, po edhe dijetaret. Shumica e dijetarëve jan të pajtimit se ai që nuk fale namazin s'është musliman. Nese pas shahadetit hedhim pas shpine (nuk e kryejm) namazin, çka po mbetet atëherë nga Islami, si të vazhdojmë me Islam pa namaz?

Rruga më e mirë për tu afruar tek All-llalhu xh.sh. është namazi, sepse namazi na ruan dhe na largon nga çdo e keqe.

"KËRKONI NDIHMË (NË TË GJITHA ÇËSHTJET) ME DURIM DHE ME NAMAZ. VËRTET, AJO ËSHTË E MADHE (VËSHTIRË), POR JO EDHE PËR ATA QË KANË FRIKË (ZOTIN)".Kurani-El Bekare, 45.

LLOJET E NAMAZIT

Namazi ndahet në dy lloje: farze dhe synete. Farz është që ka urdhëruar All-llahu i Madhërishëm, kurse sunet ka porositur Pejgameri ynë Muhammedi a.s. Si farzi dhe suneti falen në të njëjten mënyrë, me një ndryshim të vogël.

Para se të falim namaz, ose të lexojmë Kur'an duhet marrë abdes.

ABDESI

"O JU QË BESUAT! KUR TË DONI TË NGRITENI PËR TË FALUR NAMAZIN; LANI FYTYRAT TUAJA DHE DUART TUAJA DERI NË BERRYLA; FËRKONI KOKAT TUAJA, E KËMBET LANI DERI NË DY ZOGJTË". (Kur'ani-El Maide,6)

Abdesi është larje e posaçme me ujë të pastër.

Abdesi merret kështu:

I lajmë duart-tri herë, e djathta pastaj e majta. E lajmë gojën 3 herë. E lajmë hundën, pastrojmë mirë hundën
E pastrojmë fytyrën. I pstrojmë duart deri në bërryla, së pari krahun e djathë e mandej të majtin.
I japim mes kokës, fillojmë nga balli. I pastrojmë veshët. I lamë këmbet, se pari të djathte pastaj të majten deri mbi nyje. Pasi të marrim abdes lexojmë Shehadetin. Me një abdes mund të falim shumë namaze.
"S'KA NAMAZ KUSH NUK KA ABDES, NDERSA NUK KA ABDES KUSH NUK E PËRMEND EMRIN E ALL-LLAHU KUR FILLON TË MARRË ABDES". Muhamedi a.s.

Abdesin është i prishur në qoftë se kryejmë nevojën, në qoftë se rrjedh prej trupit gjak ose qelb, dhe në qoftë se kthejmë prap plot gojën-vjellim.



Për më shumë hollesi rreth namazit dhe abdesit mund të shiqoni broshura rreth kesaj teme. Ka të mjaftushme

në Kosovë,Maqedoni dhe Shqiperi po edhe në diasporë.

Ka hadithe të sakta që Pejgamberi alejhis-selam ka urdheruar per ikametin te bëhet tek (nga një here)kurse ezani çift SI FALET NAMAZI? Para se të falim namaz duhet thirrur ezanin, ezani thuhet para fillimit të namazit, ndersa ikameti para fillimit të

farzeve. Kjo bëhet nese jemi me xhemat, ndersa nese jemi vetëm mund ta themi vetem ikametin. Ky detyrim

është vetëm per mashkuj e jo për femra.
EZANI IKAMETI


4 4 ALL-LLAHU EKBER


2 2 ESH-HEDU EN LA ILAHE IL-LALL-LLAH


2 2 ESH-HEDU ENNE MUHAMMEDER-RESULULL-LLAH


2 2 HAJJE 'ALES-SALAH


2 2 HAJJE 'ALEL-FELAH


2 - ES-SALATU HAJRUN MINEN-NEUM (vetëm në mengjes)


2 2 KAD KAMETIS-SALAH


- 2 ALL-LLAHU EKBER


1 1 LA ILAHE IL-LALL-LLAH


Ka hadithe të sakta që Pejgamberi alejhis-selam ka urdheruar per ikametin te bëhet tek (nga një here)kurse ezani çift Namazi ka gjashtë pjesë përbërse, e ato janë: 1.Tekbiri fillestar (iftitah tekbiri)

2.Ndejtja në këmbë (kijam)

3.Leximi i Kur'anit (kiraet)

4.Përkulja (ruku)

5.Vënja e fytyres neë tokë(sexhde)

6.Ulja në mbarim të namazit (kadei ehire).
Pjesët përbërërse të namazit quhen ruknet e namazit. Ndejtja në këmbë, leximi, përkulja dhe sexhdja përbëjnë një rekat. Namazi mund t'i ketë dy, tri dhe katër rekate, po salati viter mund të valet një rekat.

Falja e namazit nuk ka dallim në mes burrave dhe grave. Muhammedi a.s. ka thënë: "Falni namazin sikur që më shifni mua duke u falur".
HYRJA NË NAMAZ Në namaz hyhet duke i ngritur duart

kthehemi nga Kibla dhe themi:

"All-llahu ekber".

Vendosim doren e djathtë mbi të majten dhe thua:

1.SUBHANEKE ALL-LLAHUMME UE BIHAMDIKE UE

TEBAREKESMUKE UE TE'ALA XHEDUKE UE

LA ILAHE GAJRUKE.

2.EUDHUBIL-LAHI MINESH-SHEJTANIR-RAXHIM.

3.BISMIL-LAHIR-RAHMANIR-RANIM.

4.EL-HAMDULIL-LAHI RABBIL'ALEMIN

ER-RAHMANIR-RAHIM

MALIKI JEUMID-DIN

IJJAKE NA'BUDU UE IJJAKE NESTA'IN

IHDINAS-SIRATAL MUSTEKIM

SIRATAL-LEDHINE EN'AMTE'ALEJHIM,

GAJRILMAGDUBI 'ALEJHIM UE LED-DAL-LIN AMIN

5.BISLMIL-LAHIR-RAHMANIR-RAHIM

6.INNA A'TAJNAKEL KEUTHER

FE SALI LI RABBIKE UENHAR

INNA SHANIKE HUVEL EBTER
Dkuke thënë ALL-LLAHU EKBER, kerrusemi

dhe vëjmë duart mbi gjunj. Në këtë gjendje(ruku)

themi tri herë: SUBHANE RABIJEL 'ADHIM
drejtohemi dhe i ngrejm duart deri ne gjoksa duke thënë:

SEMI'ALL-LLAHU LIMEN HAMIDE

RABBENA LEKEL HAMD
Thua ALL-LLAHU EKBER dhe përulesh me ballë në tokë Kjo gjendje quhet sexhde dhe themi tri herë SUBHANE RABIJEL A'LA nga sexhda ulemi duke thënë: ALL-LLAHU EKBER. duke shkuar edhe një herë në sexhde themi ALL-LLAHU EKBER dhe themi si herën e pare tri herë SUBHANE RABIJEL A'LA
Çohemi në këmbë duke thënë ALL-LLAHU EKBER për të falur rekatin e dytë. REKATI I DYTË

Fillojme përsëri duke vendos doren e djathtë mbi të majten dhe e themi FATIHEN dhe një sure tjetër, psh. suren IHLAS.

BISMIL-LAHIR-RAHMANIR-RAHIM

KUL HU VALL-LLAHU EHAD

ALL-LLAHUS-SAMED

LEM JELID UE LEM JULED

UE LEM JEKUN L-LEHU KUFUVEN EHAD.

Pasi të themi Kuluvallahu shkojme ne ruku dhe vazhdojme njejtë si ne rekatin e pare duke i bere dy sexhde dhe ulemi
Kjo gjendje quhet KADERI EHIRE. Pasi të drejtohemi

ulur themi: Etehijatin dhe Shehadetin, nese jemi duke

falur 4 rekata ngrihemi dhe vazhdojmë si ne rekatet e

dytë. Nese jemi duke falë 2 rekata atëherë rrimë ulur

dhe pas shehadetit themi salavatet dhe duat, kështu:


1.ET-TEHIJJATU LIL-LAHI UES-SALAUATU UET-TAJJIBATU ES-SELAMU 'ALEJKE EJJUHEN-NEBIJJU

UE RAHMETULL-LLAHI UE BEREKATUHU ES-SELAMU 'ALEJNAUE 'ALA 'IBADIL-LAHIS-SALIHIN

2.ESH HEDU EN LA ILAHE IL-LALL-LLAH UE ESH HEDU ENNE MUHAMMEDEN 'ABDUHU UE RESULUHU

3.ALL-LLAHUMME SAL-LI ALA MUHAMMEDIN UE 'ALA ALI MUHAMMED KEMA SAL-LEJTE 'ALA IBRAHIME UE 'ALA ALI IBRAHIM INNEKE HAMIDUN MEXHID.

4.ALL-LLAHUMME BARIK 'ALA MUHAMMEDIN UE 'ALA ALI MUHAMMED KEMA BAREKTE 'ALA IBRAHIME UE 'ALA ALI IBRAHIM INNEKE HAMIDUN MEXHID

5.ALL-LLAHUMME RABBENA ATINA FID-DUNJA HASENETEN UE FIL-AHIRETI HASENETEN UE KINA 'ADHABEN-NAR.

RABBENA GFIRLI UE LI UALIDEJJE UE LIL-MU'MININE JEUME JEKUMUL HISAB
NAMAZI PËRFUNDON ME DHËNIEN E SELAMIT

E KTHEJME KOKËN SE PARI NË TË DJATHTË DHE THEMI: ES-SELAMU 'ALEJKUM UE RAHMETULL-LLAH

DHE NË TË MAJTË:

ES-SELAMU 'ALEJKUM UE RAHMETULL-LLAH
FËMIJË TË DASHUR NESE KENI PYTJE RRETH FALJES SE NAMAZIT I SHKRUANI AJSHES

ajsha@wanadoo.nl

All-llalhu ju ndihmoftë për kryrjen e obligimeve ndaj Krijusit tuaj.


Mustehab është që çdo musliman dhe muslimane që ti falë para farzit të drekes katër rekata, e pas tij dy, gjithashtu pas farzit të akshamit dhe jacisë nga dy rekata, dhe para farzit te sabahut dy rekata, gjithsejt 12 rekate.

Këto sunete Pejgamberi a.s. i ka fale vazhdimisht, me përjashtim kur ka qenë udhëtar.

Pejgamberi a.s. ka thënë: Çdo musliman, i cili vullnetarisht falë 12 rekata namaz, përveç farzeve, All-llahu xh.sh. ka për t'ia ndërtuar një shtëpi në xhenet.

Mirë është që të falë 4 rekate para farzit të ikindisë dhe nga dy rekate para farzit të akshamit dhe të jacisë. Argumet për këtë kemi hadithin e Muhammedit alejhis-selam "Zoti e mëshiroftë personin, i cili i fal katër rekate para farzit të ikindisë" dhe hadithi "ndermjet çdo ezani dhe ikameti ka namaz (nafile)". Pas 4 rekateve sunet, që falen para farzit të drekes është mirë t'i falim edhe 4 pas farzit për këtë Pejgamberi a.s. ka thënë: Kush i kushton kujdes katër rekateve para drekes dhe kater pas saj, All-llahu xh.sh. do t'ia ndalojë zjarrin e xhehenemit".

TABELA E REKATEVE
SUNET FARZ SUNET VITRI SABAHU(FEXHER) 2 2 DREKA (DHUHER) 4 2 4 IKINDIA (ASER) 4 AKSHAMI (MAGRIB) 3 2 JACIA (ISHA) 4 3 2 ZEKATIZekati është shtylla e tretë e Islamit pas shehadetit dhe namazit, do të thotë është kushtë prej kushtëve të Islamit. Adhurim me të cilin njeriu i afrohet All-llahut xh.sh. Zekati është adhurim (ibadet) i cili realizohet përmes aspektit financiar, me të cilin njeriu arrin kënaqësinë e All-llahut.

Zekati është taksë e detyrueshme fetare. Kur pasuria e një muslimani ose muslimaneje mbërrinë sasinë e nisabit (nisab kapë shumën prej 91 gram ar ose 641 gram argjend) në ar ose argjend, është i detyruar që të japë këtë taksë-zekatin ne fondin e shtetit islam ose Bashkësisë Islame të vendit. Orenditë shtëpiake nuk bëjnë pjesë në vlerën e sasisë se nisabit. Nuk jepet zekat as për shtëpinë dhe mobiljet, për veshmbathjen, për veglat dhe mjetet për punë.

Zekati jepet për atë pasuri të caktuar që ka qenë në pronën tonë një vit.

"ALL-LLAHU CAKTOI OBLIGIM QË LËMOSHAT (ZEKATI ETJ.) T'JU TAKOJNË VETËM TË VARFËRVE (NEVOJTAFËVE), TË NGARATËVE (QË S'KANË FARE), PUNONJËSVE (QË E TUBOJNË), ATYRE QË DUHET PËRFITUAR ZEMRAT (TË DOBTEVE NË BESIM), E DUHET

DHËNË EDHE PËR LIRIM NGA ROBËRIA, TË MBYTURVE NË BORXHE, (LUFTËTARËVE)

NË RRUGËN E ALL-LLAHUT DHE ATIJ QË KA MBETUR NË RRUGË. ALL-LLAHU E DIN

GJENDJEN E ROBËRVE, PUNON SIPAS URTËSISË SË VET". Et Tevbe, 60.

Zekati jepet në ar, argjend, ose në mall tregtie. Një e katërdhjeta e asaj pasuri jepet zekat (2,5%) në të holla ose në mall. Zekati zakonisht jepet në muajin e shenjtë Ramadan.

Agjerimi

O ju që besuat, agjërimi u është bërë obligim sikurse që ishte obligim edhe i atyre që ishin më para jush, kështu që të bëheni të devotshëm". Kur'ani-El Bekare, 183.

Muaji i ramazanit është ai i cili në të (filloi) të shpallet Kur'ani, që është udhërrëfyes për njerëzit dhe sqares i rrugës së drejtë dhe dallues (i të vërtetës nga gënjeshtrat). e kush e përjton prej jush këtë muaj le të agjëroj..." Kurani El Bekare 185

"Ju erdhi muaji i Ramazanit, muaji i begatshëm, All-llahu xh.sh. ua ka bërë obligim (farz) agjërimin në të. Në të hapen dyert e xhenetit dhe mbyllen dyert e xhehnemit, në të lidhen shejtanët, kurse në të është një natë (nata e kadrit) që ka vlerën më të madhe se sa një mijë muaj tjere". hadith (ka thënë Muhamedi a.s.)

Muaji Ramazan është muaji i nëntë sipas kalendarit të hënës, muaji në të cilin All-llahu xh.sh. në vitin e dytë sipas hixhretit i obligoi muslimanët të agjërojnë këtë muaj. Të agjërosh Ramazanin do të thotë: të ruhesh nga të ngrënit, pirja, nga të

folurit pa vend dhe arsye (pergoimi, fjalosja, ofendimi etj.).

Muaji i Ramazanit është muaji i meshirës, muaji lutjesh, bëmirësisë dhe ringjalljes së fesë. Nëper xhamia lexohet dhe shpjegohet Kur'ani, nëpër shtëpia ndihmohen të varfërit, vizitohen dhe u bëhet pritje vizitorëve të farefisit, fqinjëve, dashamirëve dhe miqve.Pejgameri a.s. ka thënë: "Agjërimi është mbrojtje nga zjarri i xhehnemit".

Agjerimi na edukon dhe na bënë të durueshëm, na e focon ndërgjegjen,kur vendosim të agjërojmë edhpse kemi ushqimi para vetes nuk hamë, nuk pimë.

Dobit e agjërimit janë të shumta si nga ana shpirtërore po ashtu edhe nga ana trupore, janë aq shumë sa që ne s'mund ti numrojmë.

Muslimani agjeron vetëm për hir të All-llahut xh.sh. e kursesi për ndonjë qëllim tjetër.

Gjatë muajit të Ramazanit falen taravitë pas namazit të jacisë.

SYFYR quhet koha kur para fillimit të agjërimit, kurse IMSAK koha kur duhet te ndrpritet agjerimi.

Fillimi i agjerimit bëhët duke larë gojen dhe duke pirë ujë bëjmë nijet për të agjeru, kurse IFTARI bëjmë me bismil-lah duke pirë ujë.

Në iftarë s'duhet ngrënë shumë, kurse në syfyr mund të ngrenim pak më shumë.

I sëmuari, udhëtari, nëna gjidhënëse etj. mund mos të agjërojnë Ramazanin, në qoftëse agjërimi ua dëmton shëndetin, por janë të detyruar t'i agjërojnë të gjitha ditët e mbetura, posa tu ipet rasti.

Fëmijët nuk janë të obliguar të agjërojnë por porositen që të agjërojnë që të adaptohen me agjërim.

Në kohën e pejgamerit a.s. muslimanët i kanë mësuar fëmijët të agjërojnë, kur kan qarë nga uria i kanë mashtruar me lodra derisa ka arritur Iftari.

Për agjërimin e fëmijëve shpërblehen prindërit të cilët i edukojnë fëmijt e vet në frymen e ibadetit.

PREJ KUR FËMIU E KA OBLIGIM AGJËRIMIN?

Imam Ahmedi konsideron që fëmijët kur ti plotsojnë 10 vjet duhet të detyrohen të agjërojnë.

Is-haku konsideron që femiu i cili i ka mbushë 12 vjet duhet denuar nëse ai nuk agjëron.

Pejgameri a.s. ka thënë: "Fëmiu i cili mund të agjëron tri ditë me radhë pa ndërpre ai detyrohet të agjëron tërë Ramazanin".

Fëmijë të dashur këto janë disa argumente që u përmenden dhe vlejnë si argumente që fëmijët të adaptohen për agjërim

HaxhiHaxh në kuptim terminologjik të sheriatit islam është për qëllim vizita e caktuar në vendin e caktuar (Qabe-Arefat) në kohën e caktuar me veprim të caktuar. Koha në të cilen duhet kryer ky adhurim janë muajt e Sheval, Dhulk'de, dhe dhjetë ditët e para të Dhulhixh-xhes.

Haxhi është bërë obligim kah mbarimi i viti i nëntë hixhrinj, me ajetin që vijon:

"ATY KA SHENJA TË QARTA: VENDI I IBRAHIMIT, DHE KUSH HYN NË TË, AI ËSHTË I SIGURT, PËR HIR TË ALL-LLAHUT, VIZITA E SHTËPISË (QABES) ËSHTË OBLIGIM PËR ATË QË KA MUNDËSI UDHËTIMI TE AJO, E KUSH NUK E BESON (AI NUK E VIZITON); ALL-LLAHU NUK ËSHTË I NEVOJSHËM PËR (IBADETIN QË E BËJNË) NJERËZIT".

HAXHI ËSHTË IBADET (ADHURIM NDAJ ALL-LLAHUT), DHE I SHLYNË MEKATET.

Nëse vizita e Qabes bëhet me njet të sinqertë dhe me pasuri të fituar hallall është shkak dhe shpresë e madhe për shlyrjen e mekateve të vogëla.

Muhamedi a.s. ka thënë: "HAXHI I PRANUAR NUK KA SHPERBLIM TJETËR, POS XHENETIT". Një tjetër hadith Muhamedi a.s. ka thënë: "AI QË SHKON NË HAXH DHE NUK FOLI FJALË TË KËQIA, E NUK BËRI FAJ (gjatë haxhit), U KTHYE (nga haxhi) I PASTER NGA FAJET E VETA (që i ka bërë më parë), ASHTU SI DITËN KUR E KA LINDUR E ËMA E VET".

Haxhin e kryejn ata të cilët kanë mundesi matriale dhe fizike, në kohën e caktuar.

Umra, kjo është vizita e Kabes në Mekke në cilën do kohë të vitit.

Kryehe haxhin tënd sinqerisht për All-llahun

Shoqërohu me njerëz të mirë dhe sherbeju atyre

Ruaju nga pirja e duhanit dhe nga blerja e tij

Përdor misvak (laj dhëmbet) sa herë që të falësh namaz

Prej andej merr dhurata me ujë zemzem dhe hurma dhe dhurata për fëmijë

Mos ec para atij që është duke falur namaz

Sillu mirë me ata që ke rrotull teje kur bënë tavafin

Ruaju mos e lut dikë në vend të All-llahut

O ju që besuat, hyni në islamin e tërësishëm (Përqafoni fenë islame në tërësi), e mos ndiqni rrugën e djallit, sepse ai është armik i juaji i hapët




RINIA DHE ISLAMI







Me emrin e All-llahut, Meshiruesit, Meshireberesit!



Vella i nderuar dhe ti moter e qmuar! Ate qe me mundon mua ne brendesine e zemres sime, nuk mund ta shprehi ne keta rreshta te ketij teksti. Megjithate, do te mundohem qe me kete rast t’i luftoj se paku gjerat elementare te cilat ndikojne ne shkaterrimin e rinise sone.



Lexues te nderuar!



E tere kjo qrregullsi qe po mbreteron ne mesin tone ndodh vetem per nje shkak. Ndodh per shkak se “ne” e harruam nje dite te cilen nuk duhet ta harroje asnje person qe veten e quan musliman. Por ja qe tek ne ndodh edhe kjo. Eshte ajo nje dite e cila i prishe kenaqesite e kesaj bote‚ dite e cila nuk ka kthim prapa‚ dite lamtumirese - dita e vdekjes.



Disa njerez kane harruar se nje dite do t’u japin fund kenaqesive te kesaj bote dhe nuk mendojne se me qfare fytyre do te dalin para All-llahut te Madherishem. Eshte ajo dite kur nuk vlen paraja. nuk ndihmon shoqeria dhe asgje tjeter pos veprave personale.



Nga mosdija per kete dite rinia jone sot, ne ahengje te qoroditura, gjysmelakuriq, ku mbizoteron muzika dhe alkooli‚ po zhytet ne mekate duke thene: “Kenaqu sa je i gjalle, se kur te vdesesh...” Ne kete menyre rinia jone eshte duke vepruar ne kundershtim me fjalen e All-llahut te Madherishem dhe traditen e Muhammedit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem].



Transmetohet nga Ebu Hurejre [radijall-llahu anhu] se Muhammedi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thene: “U ankua Xhehennemi te All-llahu e tha: ‘Zoti im, e hengri nje pjese e imja (e zjarrit) tjetren’. Atehere All-llahu i lejoi atij dy frymemarrje: nje frymemarrje ne dimer dhe nje frymemarrje ne vere. Ato (frymemarrjet e tij) jane nxehtesia dhe te ftohtit te madh qe ju e ndieni (ne vere dhe ne dimer)”. Poashtu, transmeton Ebu Seidi [radijall-llahu anhu] se i Derguari i All-llahut ka thene: “(Nga nxehtesia) Ftohuni me namaz, sepse nxehtesia e madhe vjen prej frymes se Xhehennemit”.



Por qfare t’u bejme atyre qe nuk duan ta kuptojne kete, te cilet bredhin rrugeve gjysmelakuriq, duke menduar se kjo (lakuriqesia) i freskon nga nxehtesia dhe se mbulesa, sikur dhe shume urdhera tjera islame, qenka prapambeturi...



Jo, jo, o muslimane! Perkundrazi, duhet kuptuar nje here e pergjithmone se lakuriqesia eshte injorance dhe prapambeturi. Lakuriqesia eshte pasim i shejtanit te mallkuar, eshte veper qe nxite amoralitetin‚ eshte prej cilesive te banoreve te zjarrit, eshte prej mekateve shkaterruese qe shkakton mallkimin e All-llahut te Madherishem dhe largimin nga meshira e Tij. Muhammedi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] e ka cilesuar thirrjen ne injorance si veper te urrejtur nga e cila duhet te largohemi, duke thene: “Qdo gje qe i perket xhahilijetit (injorances) eshte nen kembet e mia”.



Zhveshja dhe zbulimi i trupit eshte ne natyren e kafsheve dhe askush nuk duhet te tentoje kah ajo. Per kete arsye thenia se te zbuluarit e trupit, lakuriqesi‚ amoraliteti eshte art ose bukuri, eshte argument se natyra e thenesit ka ndryshuar dhe eshte argument per prapambeturine e ketij personi.



Perparimi i njeriut nuk qendron ne lakuriqesine, perkundrazi...



Fatkeqesisht, kjo dukuri e shemtuar, pra lakuriqesia, qe dikur ishte e huaj per nenat dhe gjyshet tona, tani eshte bere nje realitet i hidhur, eshte bere pjese e pandare e familjeve tona, e motrave dhe bijave tona. Kjo veper e shemtuar bie ndesh me normat elementare te Islamit, kurse praktikuesit apo praktikueset e saj mbajne emra muslimane dhe i perkasin fese islame. Sa qudi. Sa turp. Keta njerez me Islamin i lidh vetem emri i trasheguar...



I Derguari i All-llahut, Muhammedi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka deklaruar se All-llahu i Madherishem ka thene: “Une jam me robin Tim kur ai me permend Mua dhe buzet e tij levizin (duke me permendur) per Mua.”



Vellezer te nderuar dhe ju motra te nderuara! A jemi ne ata te cilet e pyesim vetveten: Kush jemi ne? A jemi ne ata qe e perkujtojme All-llahun kur jemi ne vetmi? A jemi ne ata te cilet falim namaz? A jemi ne ata qe bejme ndonje veper te mire me shprese se do te na shperbleje All-llah i Madherishem nje dite?



Jo, perkundrazi! Ne jemi ata te cilet ne vend se te permendim All-llahun e Madheruar perserisim panderprere kenge te qoroditura; ne vend se te falim namaz‚ ne jemi ata te cilet ndjekim epshet dhe pasurite e kesaj bote. Ne jemi ata te cilet kur bejme ndonje veper te mire‚ nuk e bejme per hir te All-llahut, por e bejme per sy e faqe.



Perkunder faktit se jemi krijesa me e bukur ne rrozullin tokesor‚ jemi po ajo krijese e cila nuk di te falenderon All-llahun e Madheruar per te gjitha te mirat qe na dha ne kete bote.



Ne duhet ta falenderojme Krijuesin tone me kryerjen e ibadeteve dhe me vepra te mira qe i kane hije nje besimtari‚ e jo me vepra te keqija‚ me ahengje‚ alkool dhe muzike.



Ne duhet ta falenderojme All-llahun e Madheruar qe u lindem si muslimane‚ si dhe ta lusim qe edhe te vdesim ne kete rruge.



All-llahu i Madherishem ne Kur’anin Fisnik thote: “Ate dite disa fytyra jane te ndritura‚ duke shikuar ne Zotin e tyre.” (El-Kijame:               22-23       ) Secili nga ne duhet ta pyet vetveten se a deshiron te jete ne rradhen e ketyre njerezve. E nese pergjigja eshte PO, atehere kjo gjithsesi nuk do te mund te arrihet me vepra te shemtuara, por me kryerjen e veprave te mira, me besimin e sinqerte ne All-llahun si te vetmin Zot.



Prandaj vellezer dhe motra, ju te ftoj qe t’i bashkandgjitemi ajetit kur’anor ku All-llahu i madherishem thote: “... Pendohuni te gjithe te Allahu‚o besimtare ne menyre qe te gjeni shpetim.” (En-Nure: 31) Ndersa Muhammedi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thene: “Nese njerezit e shohin te keqen dhe nuk e ndryshojne ate‚ denimi i All-llahut mund t’u zbrese te gjitheve”.



Andaj, valle a jemi ne nga ata qe per nje qast do ta ndalim vetveten dhe do te perkujtohemi se kur biejme te flejme mund te mos zgjohemi‚ kur te dalim prej shtepie mund te mos kthehemi, kur t’i veshim rrobet tona se nuk do te kemi mundesine qe vet t’i zhveshim...



E qka fituam ne nga kjo bote dhe qka pergatitem per boten e ahiretit?



Mos te harrojme ta pyesim shpesh veten tone: Ne qfare gjendje deshirojme te vdesim dhe me qfare fytyre mendojme te dalim nje dite para All-llahut te Madheruar?



Po ndahem prej jush me shprese se fjalet e mia sadopak mund te kene nje ndikim te vogel te moshataret e mi, por edhe me te vjetrit, per udhezimin tone kah rruga e vertete.



Lus All-llahun Fuqiplote qe te na i fale mekatet. Tek Ai kerkojme strehim dhe mbrojtje prej djallit te mallkuar. Vetem prej Allehut kerkojme udhezim dhe e lusim Ate qe te na i pastroje zemrat tona dhe te pranoje pendimet tona. Amin. A e njihni KETE NJERI?
JU DUHET TA NJIHNI KETE NJERI !



Ju ndoshta jeni nje ateist ose nje
agnosticist; ose ndoshta ju i perkisni ndonje sekti fetar (ose feje te emeruar)
qe ekziston sot ne bote. Ju ndoshta jeni nje komunist ose nje besimtar i
demokracise dhe lirise. S’ka rendesi qfare jeni ju, dhe s’ka rendesi se cilat
jane besimet tuaja ideologjike dhe politike, dhe se qfare zakonesh personale dhe
shoqerore ju ndodhin.



Me emrin e Allahut te Gjithemeshirshmit, Meshireplotit


Enciklopedia angleze pohon:

"... nje shume detajesh nga burime te hershme tregojne se ai ishte njeri i drejte dhe i ndershem, i cili kish fituar respektin dhe besnikerine e te tjereve qe ishin po njerez te ndershem dhe te drejte." (Vol. 12)

BERNARD SHO tha per ate: "Ai duhet te quhet Shpetimtari i Njerezimit. Besoj se nese nje njeri si ai do te merrte persiper drejtimin e botes moderne, ai do t’ia dilte mbane ne zgjidhjen e problemeve te tij rruges qe do te sillte paqen dhe lumturine e nevojshme (Islami i vertete, Singapor, vol. 1, V.8.1976)

Ai predikoi nje fe, krijoi nje shtet, ndertoi nje komb, shtroi nje kod moral, filloi nje numer reformash sociale e politike, vendosi nje shoqeri te fuqishme dhe dinamike, qe te praktikonte dhe paraqiste mesimet e tij dhe ne menyre te plote revolucionarizoi boten e mendimit dhe sjelljes njerezore per qdo kohe qe vinte.

"EMRI I TIJ ESHTE MUHAMMED"

Paqja e Zotit qofte me te!

I lindur ne Arabi ne vitin 570, nisi misionin e tij te predikimit te Besimit te Fese islame (perulje vetem ndaj nje Zoti) ne moshen 40 vjeqare dhe u largua nga kjo bote kur ishte 63 vjeq.

Gjate kesaj periudhe te shkurter 23 vjeqare te pejgamberise, ai ndryshoi Gadishullin Arab nga paganizmi dhe idhujtaria ne adhurimin e nje Zoti te vetem, nga grindjet dhe lufterat fisnore ne solidarizimin (bashkimin) dhe kohezionin e kombit, nga dehja dhe shthurja ne mendjekthjelltesi dhe meshire, nga paligjshmeria dhe anarkia ne nje disipline te gjalle, nga falimentimi i plote ne standardet me te larta te moralit te shkelqyer. Historia njerezore kurre s’ka njohur me pare nje transformim kaq te plote te nje populli ose te nje vendi – dhe mendoni te gjitha keto mrekulli te pabesueshme (pikerisht ne dy dhjetevjeqare).

Lamartini, historian i njohur, duke folur per mrekullite thelbesore te madheshtise njerezore thote:

"Ne qofte se madheshtia e qellimit, thjeshtesia e mendimeve dhe rezultatet befasuese jane tre kriteret e gjeniut njerezor, kush do te mund te guxonte te krahasonte qdo njeri te madh ne historine njerezore me Muhammedin? Njerezit me te famshem krijuan vetem armet, ligjet dhe perandorite. Ata themeluan, nese asgje me teper, jo me shume se materiale te fuqishme te cilat shpesh u therrmuan perpara syve te tyre. Ky njeri zhvendosi (levizi) jo vetem armet, legjislacionet perandorake, popujt dhe dinastite, por edhe miliona njerez me 1/3 e atyre ne boten a pabanuar dhe me teper se kjo ai ndryshoi altaret, perendite, fete, idete, besimet dhe shpirtrat... durimi i tij ne fitoren, ambicia e tij e cila ishte plotesisht e devotshme per nje ide dhe ne njefare menyre orvatje per nje perandori, lutjet e tij te pafundme, bisedimet e tij mistike me Zotin, vdekja e tij dhe triumfi i tij pas vdekjes, te gjitha keto vertetojne jo per nje mashtrim por per nje bindje te forte, e cila i dha atij fuqine per te rivendosur nje besim. Ky besim ishte dypalesh, uniteti i Zotit dhe jomaterializmi i Zotit; treguesi i meparshem tregon se qfare eshte Zoti, treguesi i mevonshem se qfare Zoti nuk eshte: permbyses i perendive false me shpate, vendoses ideje me fjale.

Filozof, orator, apostull, ligjvenes, luftetar, pushtues i ideve, formulues i dogmave te arsyeshme, i nje kulti pa imazhe, themeluesi i 20 perandorive tokesore dhe i nje perandorie shpirterore, ky eshte MUHAMMEDI.

Ne lidhje me te gjitha standardet me te cilat Madheshtia njerezore mund te matet, me duhet t’ju pyes: A ka ndonje njeri me madheshtor se ai? (Lamartini, "Historia e Turqise", Paris, 1854, vol. II, faqe 276-277).

Bota ka pasur pjesen e personaliteteve te medha. Por kjo ishte njera ane e figurave qe shquheshin vetem ne nje ose dy fusha, ne mendimin njerezor ose udheheqje ushtarake. Jeta dhe mesimet e ketyre personaliteteve te medha te botes jane fshehur ne mjegullajen e kohes. Ka aq shume spekulime rreth kohes dhe vendit te lindjes se tyre, menyres dhe stilit te jetes se tyre, natyres dhe detajin e mesimeve te tyre dhe shkalles se madhesise se suksesit apo deshtimit (renies) se tyre, saqe eshte e pamundur per njerezimin te rindertoje ne menyre te perpikte jeten dhe mesimet (veprat) e ketyre njerezve.

Muhammedi u perkrye ne mjaft fusha te ndryshme te mendimit njerezor dhe u paraqit si nje zjarr i madh ne historine njerezore. Qdo detaj i jetes se tij private dhe deklaratat publike kane qene te dokumentuara saktesisht dhe te ruajtura me besnikeri per ditet tona. Autenticiteti i te dhenave kaq te ruajtura eshte vertetuar jo vetem nga besniket vijues por edhe nga kritikat e tij te paramenduara.

Muhammedi ishte nje mesues fetar, nje reformator shoqeror, nje udheheqes moral, nje kolos administrativ, nje mik besnik, nje shok i mrekullueshem, nje burre i devotshem (bashkeshort), nje baba i dashur – gjithqka ishte ai. Asnje njeri tjeter ne histori s’e kaloi ose s’u barazua me te ne qdo aspekt te ndryshem te jetes, pasi ishte vetem qendresa e personalitetit te Muhammedit qe arriti kaq perkryerje te pabesueshme.

Mahatma Gandi, duke folur per karakterin e Muhammedit, thote tek "Young India" (India e Re):

"Do te deshiroja te njihja nga me te miret e atyre qe mbajne sot pushtet te padiskutueshem mbi miliona zemrash te njerezimit... Une u binda se nuk ishte shpata ajo qe fitoi nje vend per Islamin ne keto dite intriga te jetes. Ishte thjeshtesia e plote e Te Derguarit, devocioni i forte i tij per miqte e vet dhe ithtaret, guximi i tij, besimi i tij absolut tek Zoti dhe me misionin e tij. Kjo dhe shpata mbajten qdo gje lart perpara tyre dhe kapercyen qdo pengese.

Kur une mbarova vellimin e 2-te (te jeteshkrimit te Pejgamberit), me erdhi keq se per mua nuk kishte me asgje per te treguar per jeten e madhe.

Tomas Karlail tek vepra e tij "Heronjte dhe te admiruarit", u habit mjaft se "si nje njeri i mbajtur thjesht, mundi te bashkonte me kujdes fiset dhe beduinet endacake ne nje komb mjaft te fuqishem e te civilizuar per me se dy dhjetevjeqare."

Diven Qend Sharme shkruan: "Muhammedi ishte shpirti i miresise dhe ndikimi i tij u ndie dhe kurre nuk do te harrohet nga njerezit perreth tij." (D.C. Sherma, The prophets of the East", Arlicuto, 1935, fq. 12).

Eduart Giben dhe Simon Oklei duke folur per shfaqjen e Islamit, shkruajne se: "Une besoj tek nje Zot dhe Muhammedi, I Derguari i Tij", eshte shfaqja e thjeshte dhe e pandryshueshme e Islamit.

Imazhet intelektuale te Parisit s’kane qene degraduar nga qfaredo idhull i dukshem; nderimi i Te Derguarit kurre s’e ka shkelur madheshtine e virtyteve njerezore; dhe porosite e tij kane penguar (kontrolluar) mirenjohjen e dishepujve te tij brenda kufijve te arsyes dhe fese." (Historia e Perandorise Saraqene, Lander 1870, f. 54).

Muhammedi nuk ishte aspak me teper ose me pak se nje qenie njerezore. Pra, ai ishte nje njeri me nje mision fisnik, i cili ishte per bashkimin e njerezimit ne adhurimin e Nje dhe vetem te nje Zoti dhe t’ua mesonte atyre rrugen e jetes se ndershme e te drejte sipas porosive te Zotit. Gjithmone e paraqiste veten si "nje sherbyes dhe emisar i Zotit" dhe me te vertete, qdo veprim i tij shpallet i faktuar.

Duke folur per aspektin e barazise perpara Zotit ne Islam, poetja e famshme indiane, Sarajini Naidu, thote: "Eshte feja e pare qe predikoi dhe praktikoi demokracine, sepse ne xhami kur degjohej thirrja per t’u lutur dhe adhuruesit grumbulloheshin, demokracia e Islamit misherohej pese here ne dite, kur fshataret dhe mbreti gjunjezoheshin prane-prane dhe proklamonin: "Vetem Zoti eshte me i Madh."

"Kam qene e befasuar sa here e me teper nga ky bashkim i padukshem i Islamit qe e ben njeriun instinktivisht nje vella." (S. Naidu, "Idealet e Islamit").

Ne fjalet e profesor Hurgronje: "Lidhja e kombeve themeluar nga I Derguari i Islamit, vendosi parimet e unitetit nderkombetar dhe vellazerimin njerezor me themele kaq universale saqe u tregon driten (qiriun) kombeve te tjera."

Ai vazhdon: "Eshte e vertete se asnje komb ne bote nuk mund te shfaqe nje krahasim me ate qfare Islami ka bere perpara realizimit te idese se Lidhjes se Kombeve."

Bota nuk ka hezituar se ngrituri lart hyjnite, individet qe jeta dhe misioni i te cileve ka humbur neper legjenda.

Qdo perpjekje e tij ishte per qellimin e vetem te bashkimit te njerezimit per adhurimin tek nje Zot i vetem, vendosur kjo sipas kodit moral. Muhammedi ose pasuesit e tij, ne qdo kohe, kurre s’kane pretenduar se ai ka qene pasardhesi i Zotit ose misheruesi i Zotit ose njeri hyjnor – por perhere ka qene dhe eshte konsideruar edhe sot vetem si nje emisar i zgjedhur nga Zoti.

Michael M. Hart ne vepren e tij per njerezit e famshem qe kontribuan ne dobi dhe ngritjen morale te njerezimit, shkran: "Zgjedhja ime per Muhammedin si kryesor i listes se personave me me ndikim ne bote, do te habise ndoshta disa lexues dhe do te pyetem nga te tjere, por ai ishte i vetmi njeri ne histori qe ishte ne menyre madheshtore i suksesshem njekohesisht ne besimet fetare dhe nivelet shekullore (M.H. Hart, "100: Lista e personave me me ndikim ne histori." New York, 1978, f. 35).

Sot, pas nje intervali prej 14 shekujsh, jeta dhe mesimet e Muhammedit kane mbijetuar pa humbjet me te vogla, pa ndryshime ose interpohime. Ato afrojne te njejten shprese te pavdekshme per trajtimin e mbare njerezimit te semure (qe ishte kur ai ishte gjalle). Kjo nuk eshte nje kerkese e pasuesve te Muhammedit, por konkluzioni i pashkeputur theksuar nga nje histori kritike dhe e paanshme.

Se fundi, ju do te mund te ndaleni nje qast se menduari per qenien njerezore dhe t’i thoni vetvetes:

"A munden keto pohime te tingellojne ne menyre kaq te jashtezakonshme dhe te jene te verteta? Dhe mendoni, nese ato te jene te verteta dhe ju nuk e njihni MUHAMMEDIN ose nuk keni degjuar per ate, a nuk eshte koha qe ju t’i pergjigjeni kesaj sfide te tmerrshme dhe te beni perpjekje per ta njohur ate?

Nuk do t’ju kushtoje asgje, por duhet te provoni qe te jeni ne fillim te nje epoke te re ne jeten tuaj.

Ne ju ftojme qe te beni nje njohje ndaj ketij njeriu te mrekullueshem, Muhammedit (paqja qofte mbi te), ngjashmeria e te cilit kurre s’ka ekzistuar dhe nuk do te jete ne periudhat e zhvillimit te kesaj bote